Aangekomen in Zambia
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
07 December 2010 | Zambia, Mpongwe
Ik kan het nog steeds niet echt beseffen, maar we zitten toch echt in Zambia!
Zondag tegen 12.30 met m'n ouders en Armand vertrokken naar Dusseldorf. Toen we er aankwamen stonden Laura en Micha (haar vriend) al bij de incheckbalie te wachten. Na even te hebben gewacht op haar ouders, konden we onze bagage inchecken. En toen begon het eerste 'probleem' al. Laura haar koffer was te zwaar en die man achter de balie wilde ook niet echt meewerken. Dus uiteindelijk maar geld bijbetaald zodat hij gewoon mee kon.
Nadat we nog wat gegeten en gedronken hadden, kwam het moment van afscheid er toch echt aan. Na iedereen een knuffel en zoen te hebben gegeven gingen we met z'n 2en door de douane heen, ons avontuur begon nu echt!
Om 16.20 zou ons vliegtuig naar Londen vertrekken en alles ging voorspoedig, tot we in het vliegtuig zaten en er een technische storing was. Gelukkig had dit alles niet lang geduurd en konden we na 45 min toch vertrekken.
Toen we aankwamen in Londen was het al aardig donker, de kerstverlichting in de grote hal was daardoor extra speciaal. Via de transferroute zijn we naar onze volgende gate gegaan en daar aangekomen bleek dat we vertraging van 45 min hadden.
Hierdoor konden we rustig aan doen en het thuisfront laten weten dat we goed in Londen waren aangekomen.
Om 19.15 (in Londen) zouden we vertekken, maar eenmaal in het vliegtuig bleek dat dit niet zo zijn zijn. We moesten op verschillende vluchten wachten waar nog passagiers inzaten die deze vlucht ook nodig hadden. Uiteindelijk zijn we pas om 20.30 vertrokken uit Londen.
Na een fijne nachtrust, werden we om 4.30 gewekt voor ons ontbijtje. Ik had helemaal geen honger dus heb het bij een kopje thee gehouden.
Net dat ik tegen Laura wilde zeggen dat ik deze vlucht echt mee vond vallen, werd het me slecht. Ik werd misselijk, gelukkig waren de stewardessen erg aardig en kreeg ik een vomitbag en een flesje water ;)
Om 7.30, lokale tijd, landden we in Lusaka, Zambia. Toen we het vliegtuig uitkwamen besloeg de bril van Laura, zo warm was het er :P
Ik moest mijn visum nog aanvragen dus we gingen in de rij staan. Toen ik aan de beurt was bleek dat ik in dollars moest betalen en laat ik die nu weer niet meegenomen hebben! Dus paspoort achter gelaten, door de uitgang naar de ATM, 1 miljoen! kwacha gepind (dit klinkt natuurlijk super veel, maar is maar ongeveer 150 euro), via de crew ingang weer naar de aankomsthal, geld gegeven..Nee he.. kwacha's accepteerden ze niet, ik moest dollars halen, maar laten die nu net niet in de ATM zitten..Na wat gedoe kreeg ik mijn paspoort + visum toch mee.
We hebben onze bagage gepakt en zijn gelijk een SIM-kaart gaan halen van de lokale provider. Gelijk naar huis gebeld, waar m'n moeder opnam. Ze was blij om te horen dat we goed aangekomen waren.
Vervolgens met een taxi naar het busstation gegaan. Hier stond gelukkig een bus klaar om te vertrekken, waardoor we meteen weggingen nadatwe onze bagage hadden ingeladen. Het was inmiddels 9.30. In de bus was het aardig druk en daardoor ook behoorlijk warm. Zeker toen het begon te regenen en iedereen het raampje dichtdeed, begonnen de zweetdruppeltjes te verschijnen.
Met een tussenstop om te plassen en hier en daar gestopt om mensen eruit te laten, kwamen we uiteindelijk om 15.30 aan in Luansya. Tijs en Tine (vrijwilligers van de GCMF foundation) zouden ons daar met de auto oppikken.
Na een klein kwartiertje kwamen ze aanrijden en zijn we volgeladen vertrokken. Eerst nog even gestopt bij de Shoprite om boodschappen te doen. Gelukkig hebben ze veel soortlijke producten als bij ons!
Toen we betaald hadden en weer naar de auto wilden gaan, bleek maar weer dat we er in het regenseizoen zijn. Het begon echt te hozen en de lucht was super donker. Maar goed, snel alles in de auto geladen en toen nog ongeveer een uurtje gereden naar het Guesthouse in Mpongwe.
Het Guesthouse is van de stichting en hier zullen we dan ook de eerste paar dagen verblijven. We hebben een schone 2 persoonskamer. De keuken, toilet en douche moeten we delen met de andere logees. In de kamer naast ons verblijven 2 Nederlandse meisjes, Sophie en Geertje, zij zijn al vanaf eind oktober hier.
Onze eerste dag begon al gelijk met een powercut. Dit wil zeggen dat de stroom tijdelijk wordt platgelegd en het hele dorp dan dus zonder electriciteit zit. Gelukkig dat we onse knijpkatten hebben!
De powercut duurde tot ongeveer 20.30, waarna alle logees gelijk begonnen met koken. Wij hadden allebei niet zo'n honger en daarom hielden we het maar bij een tosti.
Een paar Zambiaanse vrouwen waren Nshima aan het koken en omdat het onze eerste keer in Zambia was, kwamen we er niet onderuit om het ook eens te proeven. Nshima is een witte smaakloze pap die je met groenten en vlees kan eten. Aangezien we dit met onze handen moesten eten en het behoorlijk heet was, waren de vrouwen de hele tijd aan het lachen om ons geklungel!
Hierna hebben we nog een spelletje ' Set' gedaan met Tijs, Tine en Sophie en om 21.30 ging iedereen naar bed toe.
Nadat we onze bedjes geinstalleerd hadden, hebben we nog even gebeld met thuis via Skype. Dit is voor ons gratis en voor thuis goedkoper dan gewoon bellen.
Het was fijn om iedereens stem weer even te horen en een goede afsluiting voor onze eerste dag.
Vanmorgen zijn we om 9.30 opgestaan en hebben we rustig aangedaan. Nu even de tijd om de blog bij te werken en dadelijk gaan we met Tine en Sophie naar de markt toe. De rest van de dagen hier zullen niet druk worden, we gaan een dezer dagen nog met Tijs de projecten van de stichitng bezoeken.
Zo, dit was mijn eerste berichtje vanut Zambia. Ik weet niet of ik telkens een lang stuk kan typen, maar ik zal mijn best doen!
Bedankt voor al jullie lieve mailtjes, smsjes en reacties op de blog!
Tot binnenkort.
Liefs, Loes
Zondag tegen 12.30 met m'n ouders en Armand vertrokken naar Dusseldorf. Toen we er aankwamen stonden Laura en Micha (haar vriend) al bij de incheckbalie te wachten. Na even te hebben gewacht op haar ouders, konden we onze bagage inchecken. En toen begon het eerste 'probleem' al. Laura haar koffer was te zwaar en die man achter de balie wilde ook niet echt meewerken. Dus uiteindelijk maar geld bijbetaald zodat hij gewoon mee kon.
Nadat we nog wat gegeten en gedronken hadden, kwam het moment van afscheid er toch echt aan. Na iedereen een knuffel en zoen te hebben gegeven gingen we met z'n 2en door de douane heen, ons avontuur begon nu echt!
Om 16.20 zou ons vliegtuig naar Londen vertrekken en alles ging voorspoedig, tot we in het vliegtuig zaten en er een technische storing was. Gelukkig had dit alles niet lang geduurd en konden we na 45 min toch vertrekken.
Toen we aankwamen in Londen was het al aardig donker, de kerstverlichting in de grote hal was daardoor extra speciaal. Via de transferroute zijn we naar onze volgende gate gegaan en daar aangekomen bleek dat we vertraging van 45 min hadden.
Hierdoor konden we rustig aan doen en het thuisfront laten weten dat we goed in Londen waren aangekomen.
Om 19.15 (in Londen) zouden we vertekken, maar eenmaal in het vliegtuig bleek dat dit niet zo zijn zijn. We moesten op verschillende vluchten wachten waar nog passagiers inzaten die deze vlucht ook nodig hadden. Uiteindelijk zijn we pas om 20.30 vertrokken uit Londen.
Na een fijne nachtrust, werden we om 4.30 gewekt voor ons ontbijtje. Ik had helemaal geen honger dus heb het bij een kopje thee gehouden.
Net dat ik tegen Laura wilde zeggen dat ik deze vlucht echt mee vond vallen, werd het me slecht. Ik werd misselijk, gelukkig waren de stewardessen erg aardig en kreeg ik een vomitbag en een flesje water ;)
Om 7.30, lokale tijd, landden we in Lusaka, Zambia. Toen we het vliegtuig uitkwamen besloeg de bril van Laura, zo warm was het er :P
Ik moest mijn visum nog aanvragen dus we gingen in de rij staan. Toen ik aan de beurt was bleek dat ik in dollars moest betalen en laat ik die nu weer niet meegenomen hebben! Dus paspoort achter gelaten, door de uitgang naar de ATM, 1 miljoen! kwacha gepind (dit klinkt natuurlijk super veel, maar is maar ongeveer 150 euro), via de crew ingang weer naar de aankomsthal, geld gegeven..Nee he.. kwacha's accepteerden ze niet, ik moest dollars halen, maar laten die nu net niet in de ATM zitten..Na wat gedoe kreeg ik mijn paspoort + visum toch mee.
We hebben onze bagage gepakt en zijn gelijk een SIM-kaart gaan halen van de lokale provider. Gelijk naar huis gebeld, waar m'n moeder opnam. Ze was blij om te horen dat we goed aangekomen waren.
Vervolgens met een taxi naar het busstation gegaan. Hier stond gelukkig een bus klaar om te vertrekken, waardoor we meteen weggingen nadatwe onze bagage hadden ingeladen. Het was inmiddels 9.30. In de bus was het aardig druk en daardoor ook behoorlijk warm. Zeker toen het begon te regenen en iedereen het raampje dichtdeed, begonnen de zweetdruppeltjes te verschijnen.
Met een tussenstop om te plassen en hier en daar gestopt om mensen eruit te laten, kwamen we uiteindelijk om 15.30 aan in Luansya. Tijs en Tine (vrijwilligers van de GCMF foundation) zouden ons daar met de auto oppikken.
Na een klein kwartiertje kwamen ze aanrijden en zijn we volgeladen vertrokken. Eerst nog even gestopt bij de Shoprite om boodschappen te doen. Gelukkig hebben ze veel soortlijke producten als bij ons!
Toen we betaald hadden en weer naar de auto wilden gaan, bleek maar weer dat we er in het regenseizoen zijn. Het begon echt te hozen en de lucht was super donker. Maar goed, snel alles in de auto geladen en toen nog ongeveer een uurtje gereden naar het Guesthouse in Mpongwe.
Het Guesthouse is van de stichting en hier zullen we dan ook de eerste paar dagen verblijven. We hebben een schone 2 persoonskamer. De keuken, toilet en douche moeten we delen met de andere logees. In de kamer naast ons verblijven 2 Nederlandse meisjes, Sophie en Geertje, zij zijn al vanaf eind oktober hier.
Onze eerste dag begon al gelijk met een powercut. Dit wil zeggen dat de stroom tijdelijk wordt platgelegd en het hele dorp dan dus zonder electriciteit zit. Gelukkig dat we onse knijpkatten hebben!
De powercut duurde tot ongeveer 20.30, waarna alle logees gelijk begonnen met koken. Wij hadden allebei niet zo'n honger en daarom hielden we het maar bij een tosti.
Een paar Zambiaanse vrouwen waren Nshima aan het koken en omdat het onze eerste keer in Zambia was, kwamen we er niet onderuit om het ook eens te proeven. Nshima is een witte smaakloze pap die je met groenten en vlees kan eten. Aangezien we dit met onze handen moesten eten en het behoorlijk heet was, waren de vrouwen de hele tijd aan het lachen om ons geklungel!
Hierna hebben we nog een spelletje ' Set' gedaan met Tijs, Tine en Sophie en om 21.30 ging iedereen naar bed toe.
Nadat we onze bedjes geinstalleerd hadden, hebben we nog even gebeld met thuis via Skype. Dit is voor ons gratis en voor thuis goedkoper dan gewoon bellen.
Het was fijn om iedereens stem weer even te horen en een goede afsluiting voor onze eerste dag.
Vanmorgen zijn we om 9.30 opgestaan en hebben we rustig aangedaan. Nu even de tijd om de blog bij te werken en dadelijk gaan we met Tine en Sophie naar de markt toe. De rest van de dagen hier zullen niet druk worden, we gaan een dezer dagen nog met Tijs de projecten van de stichitng bezoeken.
Zo, dit was mijn eerste berichtje vanut Zambia. Ik weet niet of ik telkens een lang stuk kan typen, maar ik zal mijn best doen!
Bedankt voor al jullie lieve mailtjes, smsjes en reacties op de blog!
Tot binnenkort.
Liefs, Loes
-
07 December 2010 - 12:13
Mama:
Hey Loes,
Fijn dat je al zo snel je logboek hebt bijgehouden. We hadden wel al gisteravond via de telefoon het een en ander gehoord, Maar het is toch leuker om zo'n verslag te lezen.
Ben blij dat jullie reis goed verlopen is. Jammer dat het al meteen regende. Hier vriest het nog steeds .
geniet van alles. Dikke kus, Mama -
07 December 2010 - 13:58
Marissa:
Ha Loes!
Wat een wereld van verschil, jullie zitten in 25 graden en hier vriest het! En zo te lezen is de reis niet helemaal vlekkeloos verlopen, maar jullie zijn toch goed aangekomen! Goed om te horen :)
Je hebt een leuk blog geschreven, ik ga jullie volgen!
Liefs, Marissa
-
07 December 2010 - 14:48
Manon:
Hee Loesje,
Wat een lange blog al zo snel :P
Fijn dat je goed bent aangekomen en gelukkig hebben jullie niet zo heel lang vertraging gehad in Londen!
Zo te lezen hoef je onze spellen avondjes niet te missen haha.
geniet van de komende tijd daar!
kus manon -
07 December 2010 - 16:52
Aniek:
Haay Loes, poeh poeh wat een begin van jullie reis naar Zambia. Voor mij natuurlijk de gelegenheid nog op wat kleine dingetjes te letten haha. Gelukkig zijn jullie heel huids aangekomen! Geniet er deze week nog maar van en ik verheug me alweer op je volgende verhaal.
Liefs Aniek -
07 December 2010 - 16:53
Miriam:
leuk te lezen dat je goed bent aangekomen en hebt genoten van het heerlijke papje.
Ik hoop snel weer wat van je te horen.
grMiriam -
07 December 2010 - 19:23
Leon:
Loes wat super deze site,we weten nu al hoe je reis verlopen is!! Je bent nu echt in een heel andere cultuur, dat eten lijkt me echt iets voor jou!!
Hier nog steeds goed koud, we waren vandaag naar de Akense kerstmarkt.
Voor jou een mooie tijd in Zambia!!
Vele groetjes Leon+Marie-Jozé -
07 December 2010 - 20:01
Jo En Miriam:
Nou Loes en Laura, mooie belevenis al, maar gelukkig is alles goed gegaan en genieten jullie van de eerste indrukken, de mensen, de cultuur en het weer. Leuk om zo met jullie mee te lezen en een beetje mee te beleven. Hopelijk lukt het om af en toe de blog bij te werken (krijg je ook veel reacties!) liefs Jo en Mir -
08 December 2010 - 19:06
Emile:
Hoi Loes,
Leuk en sfeervol verslag! Geniet van alle dingen! Ik wacht in spanning op je vervolgverslag met je verdere belevenissen.
Groet, Emile.
-
08 December 2010 - 22:28
Miriam Beckers:
Hallo Loes,
Zo te lezen hebben jullie een goede start gemaakt in Zambia, dat vind ik erg fijn. Het is erg leuk naast de verslagen van Laura ook die van jou te lezen. Loes, veel plezier en een onvergetelijke stage in Zambia.
Lieve groetjes, Miriam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
